Kişileştirme sanatının belirgin bir şekilde kullanıldığı Yeryüzünden Geçerken’de, kutsal kitaplardan ve tasavvuf kültüründen beslenilerek insanlığın gidişatı, çağımızın temel sorunları, insanoğlunun Tanrı fikrinden uzak bir yaşayış içinde bulunması, özgürlük, tutsaklık, manevi derinlik, aşk ve sevgi, doğanın doğal bir şekilde kavranışı, çocuk ve çocukluk konuları işleniyor. Muhayyel bir kurtuluş umudu, insanın Tanrı’yla olan bağı, manen çöküşü ve Tanrı’dan uzak kalışı, kötücül ve şiddete meyyal doğası, zulmü vb. konular, dualar ve yakarışlar eşliğinde, coşkun bir duyarlılık ve kendine özgü bir anlatımla roman formuna kavuşuyor.
Mine Durukan Ersöz’ün kaleminin en belirgin özelliği, bu konuları kendiliğindenlikle doğal bir biçimde dile/yazıya kavuşturması, kelime/anlam/biçim oyunlarından sıklıkla uzak durmasıdır.
Yeryüzünden Geçerken adlı bu nadide esere, Blake’in “Kaplan” şiirinin bugünün dünyasında yeniden ve hacimli bir anlatımla güncellenmiş hâli demek de mümkündür.
Muhammed Yıldırım
Neşe içinde oynayan, dans eden, büyümüşlerin büyütmesine ihtiyacı olmayan çocuklar, özgür hayvanlar, tabiatın sahibi değil onun bir parçası olduğunu idrak eden dost insanlar… Mine Ersöz’ün dünyası, hepimizin dünyası... Onun gönlünden kalemine… Kaleminden dileğine, gerçeğe…
Nitekim
Kim istemez kim?
