Atmaca Uçurumu
-Sarı Uygurların ardından
Orda; Kansu'daki o yalçın yarda
Bir aylak atmaca döner bunalır
Yorulup diplere doğru ağar da
İnsan kokusuna konar bunalır.
Bir sarı karanlık bastı basacak;
Humma gibi sinsi soluksuz sıcak
Yılan deliğine gizlenen bıçak
Son diri ışıkta yanar bunalır
Bir dilsiz gece tek tanığı günün;
Bakır yüreklerde paslanan kinin
Kanlı gerçeğini örtünce Çin'in
Afyonlu düşüne iner bunalır.
O düşte br yıldız azar açılır
Beş ucundan kızıl hışım saçılır
Yeryüzü bir haşhaş kadar küçülür;
Çizildikçe pınar pınar bunalır.
İnsanlığa yumak çapaklı gözler
Kara fenerlerle şeytanı izler
Ölüm bayramınca maskeli yüzler
Çirkin gülüşlerde donar bunalır.
Kötürüm dağlara çarpan kör yollar
Sessizlik içinde boğulan göller
Uçurum başında titreyen güller
O sonsuz düşüşü anar bunalır.
Gerçek bu sanmayın bir Çin masalı
Beyaz güvercinler ürkek tasalı
Atmaca ağzında bir defne dalı
Kırılmış yerinden kanar bunalır.
