Bir şiir okusam sana, kısa çok kısa...
Hemen “Şairi kim?” diye sorarsın...
İşte kış... O da bir şiir değil mi, okurken üşüdüğümüz? Üstelik kalemsiz yazılıyor mevsimin sayfasına...
Kalemsiz yazılıyor havaya rüzgâr, camlara yağmur, dağlara kar... Göllere buz ve künyemize insan olduğumuz... Aynalara sureti güzelliğin, yüze tebessüm, hafızaya hatıra, kalemsiz yazılıyor kalplere sevda...
Bazen ince bir çatlaktan sızar gibi sessizce... Bazen mezarını kendisi kazar gibi delice... Bazen dergiye bir önsöz yazar gibi kendince... Kalemsiz yazılıyor kâinat kitabı mucibince...
Bir şiir okusam sana, kısa çok kısa...
Adı hayat...
“Şairi kim?” diye sorar mısın?
