"Osman Palabıyık içi de içlilerden işi de içlilerden olanlardan. Lise öğrencisiyken tanımıştım onu, galiba hem gözlerindeki hem sözlerindeki yumuşaklıktan etkilenmiştim ilk. Sonraki yıllarda yazdıklarında, söylediklerinde, yaptıklarında içi yol göstermiş olmalı ki ona, giderek dünyaya da içiyle bakmaya başladı ve böylece Osman Palabıyık'taki içlilikten dünya da, arkadaşları, okurlar, yazı ve şiir de nasibini aldı. Şiirlerini okurken, üzgünlüğünde de, sevincinde de onun erken kalenderliğinin gülümseyişini gördüm. Dünyaya da sözcüklere de yük olmak, ağırlık vermek istemeyen bir şair o. İçini açtığı sözcüklerin içi yeryüzüne açık, her okuyuşta daha da açılacak ve bu şiirler yazın da güzün de sevinç ve hüznün ayrılmaz kardeşliğiyle okunacak."
-Haydar Ergülen
