Bir sonbahar günüydü... adımlarını izliyordu
ayakların... nereye gittiğini bilmeden... sonu yoktu
ama gidiyordu apansızca... yerlere düşmüş sarı
yaprakların hüznü vardı içinde...gidiyordu içine
akán gözyaşlarını, silmeden.gidiyordu ağlamak
için mi gülmek için mi bilmeden...sonbahar
gününü hiç unutmadan gidiyordu..
