“Türküm için, milletim için iyisini öylece kazanıverdim”
Şüphesiz ki Türk milliyetçiliğini böylesine doruklarda hissedeceğimiz bir başka tarihi vesika daha bulunmamaktadır. Orhun abideleri, okuyana ve anlayana Türkçülük aşılayan bir yapı da olmakla beraber Türk milliyetçiliğinin ilk kaynağıdır.
Her şeyin Türk ve Türklük için yapıldığı zamanları bugün hasret ve özlemle anıyorsak bu tamamen milliyetçiliğimizin getirdiği kandandır. Yine inkâr edilmeyecek bir gerçeklik varsa o da şudur ki, Türklük dehşetinin ortalığa saçıldığı bir dönemde dikilen Orhun abideleri, edebi anlamda da bunu bizlere apaçık bir şekilde göstermiştir. Milletin vatan için, Kağan’ın millet için, Tan[1]rı’nın Türklük için çalıştığı böylesine ulu bir dönemden bahsedilmesi, hislerin doruk noktasına çıkması için yeterli durumlardır. Yine bunun yanında vatan ve bağımsızlık kavramları Türk milliyetçiliğini oluşturan olguların başında gelip yapıtaşı görevlerini o zamanlardan bu zamanlara kadar taşımıştır. Biz Türkler için, vatanın, bağımsızlığın ve Türklüğün önemi Orhun abideleriyle birlikte tescillenmiş ve Türk’ün ne için yaşayıp ne için öleceği o zamanlardan beridir belirlenmiştir.
