Mükemmele yakın bir aciz olduğumu düşünmeden edemiyorum.
İnsan düşünür mü yoksa düşündüğünü düşünerek anlam bulmaya mı çalışır? Kendini, zihninin çıkardığı yolculukta savrulurken bulur. Bazen kuş olup uçarak bu dünyadan uzaklaşmak, bazen ise bu döngünün bir parçası olarak sonsuza dek yaşamak ister. Zihninin en zinde ve güçlü arkadaşı olduğunu düşünürken aynı zamanda en zayıf ve aciz arkadaşı olmasına şaşırır. İçinde sonsuz tezatlık barındıran zihninin çıkardığı yolculukta kendini hiç tahmin edemeyeceği bir yerde bulur... Zihnin dehlizlerinde dolaşabileceğiniz dar geçitlerden geçerken neden bunaldığınızı anlamanıza vesile olacak ve hislerinizin varoluşunuzdan süregelen etkilerini anlamanıza yardımcı olacak bir eserdir. Acaba neden varız ve olduğumuz süre zarfında bu döngünün bir parçası olabilecek miyiz?
