Bir kadının ortaya çıkardığı muazzam enerji dalgası
bütün bir kahveyi esareti altına almıştı.
Bu toplu gülme krizi kaç dakika sürmüştü bilinmez
ama Barış’a saatler gibi gelmişti.
Bir tek o gülmüyordu. Kendi masasındakiler dahil
herkes sinir gazına maruz kalmış gibi
kahkahalar ve gözlerinden gelen yaşlarla gülerken;
Barış asabi, neredeyse gördüğünden iğrenen
gözlerle bakıyordu etrafına.
Gölgenin Şarkısı, bir günahın kefaretini,
acemice bir intikamı, zamanın dönen çarklarında
değişen arkadaşları ve onların maskeler ardına
gizlenmiş riyakârlıklarını bize gayet sade ve güzel
bir dille sunuyor.
