Ömer sahneye çıktı ve diğer arkadaşları gibi önce adını söyleyecekti ki ağzından birden “Merhaba benim adım ufaklık!” diye çıktı. Sonrasında tüm salon kahkaha sesleri ile çınladı. “Ufaklık, ufaklık!” sesleri kulağında uğulduyordu. Yanakları al al olmuş bir şekilde “Hayır hayır, benim adım Ömer!” diye bağırıyordu fakat öğretmeni hariç kimse onu duymuyordu.
