Gönül kafesim Sessiz ve yorgun KIZ KULESİ.
Denizin ortasına kurulmuş, yalnızlığın temsili.
Etrafını kalabalık insanların kuşattığı ASİL ESİR..
Kimi mutluluk hayali kurdu seninle,
Kimi haykırdı acizliğini yüzüne.
Kimi
gönlünü kaptırdığını getirdi, karşına.
Kimi ayrılığın şarkısını söyledi serin suyuna.
İlk “seni seviyorum”ları duydu. Duvaraların.
“Benimle EVLENİR MİSİN“diyen gençlere şahitti,
AŞK KOLULU MİNAREN..
Seni yoran bu insanlar,
senin karşında mutlu mutsuz oldular.
Hayal kurmalık varsa bir yerin,
MAHİR ile HÜMA’ ya da şahitlik eder misin.
