Üst kata uzanan ahşap merdivenin dönemeçli basamaklarını ağır ağır çıkarken bir zamanlar ona her yaklaştığımda içimi saran çocuksu sevinci düşünüyordum. Kalbimi yerinden çıkaran heyecanı... Su yeşili gözlerinin derinliklerinde bulduğum yaşam iksirini ve şimdi tüm bu duyguların nasıl yerini tamamen nefrete bıraktığını..
adım adım yavaş yavaş her basamakta azalırken mesafeler. Gözlerimi kapayıp derin bir nefes aldım. öyle bir nefes ki sanki bir daha asla böyle bir nefes almayacaktım. Belki de son nefesim olacaktı... Titreyen bedenimde son kalan cesaretimi toparlayıp içeri girdiğimde pencerenin önünde sessizce duruyordu. Derin düşüncelere dalmış gibiydi. Geldiğimi fark edince yavaşça döndü. Beni gördüğüne nedense hiç şaşırmadı.Sanki geleceğimi biliyor beni bekliyordu...
Sustuhiç bir şey yapmadı. Öylece baktı. Loş odaya tütün ve alkol kokusu hakimdi. Fakat sarhoş değildi.
Baktı...ilk gözlerini sevmiştim. su yeşili gözlerinin derinliklerinde parıldayan bahar sevinci şimdi yerini karanlığa bırakmıştı. Üşüyordum bakışlarının soğuk sessizliğinde.
