İdam edilen birini “korkmadı” diye övenlere inanmayın, ölümü bekleyen korkuyor, bu
korkuyu içten içe yaşıyor ve kendine ayıp saymıyor. Çünkü o ölünce hayalleri ölecek, bunu biliyor.
*
İdareden de umudumu kesince artık iyiden iyiye aklım kilime takıldı. Bana para sağlayacak tek araç tek varlığım kilimdi. Koğuşa geçip katlayarak yastığımın altına sokuşturduğum kilimi çıkardım, tekrar yerine bıraktım, biraz bekledikten sonra yeniden çıkardım ama ani bir hareketle tekrar yastığın altına yerleştirdim. Bir el sanki kilimi elimden çekip yastığın altına itiyordu,
onu satmamı istemiyordu.
*
Bu tabut gibi yerde üç gün kaldım. Üç gün boyunca da özellikle uykuya geçtiğimde fareler
etrafımda eksik olmadı. Üç gün üç geceyi kah ayakta kah çömelerek geçirdim. Fareler
gelmesin diye arada bir öksürüyordum.
