Bugün itibariyle, kendi sanat ortamımız açısından baktığımızda -sanat içindeki aslan payı hiç değişmeden süren- edebiyatın konusu olarak tartışıla duran kurgunun (Arapçası: İhtira’), her ne kadar Batı’dan ithal bir Kutsal Kase’ye dönüşecekmiş gibi görünse de; nazariyat, eleştiri ve edebî inceleme esaslı olarak X. yüzyıldan beri kendi âlim ve bilim adamlarımızca bir hakikat olarak işlenmesi, bu konuda Batılıların düştüğü kimi tuzaklardan, bizim bugün de korunmamızı sağlamaktadır.
Günümüz Türk edebiyatı eserleri üzerine yapılmış eleştirilerden oluşuyor Kurmacanın Diyeti. Ömer Lekesiz, Doğu’dan Batı’ya, tarihten bugünlere çizdiği büyük harita üzerinde ele aldığı örnekleri yerli yerine koyarken her zamanki gibi eleştiriyi sanata tahvil ediyor. Üstelik metinlerde eleştirinin eleştirisi de mevcut, kendi kendinin sağlamasını yapmak üzere “diyet”e dâhil.
