Şiirlerin dili olsa da konuşsa. Dize dize, satır satır işlerdi yüreklere. Ve bazen sonsuz hüzün veyahut kahkaha aralarında… İsli bir demliğin çayı gibi oturur yüreğe. Sonra bir ah çekmeler… Buğulu bir gözlük.
Kalabalıkları yalnızlıklara çevirdiğinde tutuşur yüreğim. Neyzenin dokunuşlarına esir olmuşum… Varoluşum şiir, yok oluşum şiir…
Söyleyemediğim ne varsa kurumaya asıyorum bu kitapta… Yağmurlu günler hatırına.
