“Hüdhüd dedi ki: Bu yol herkesin gideceği bir yol değildir. Bu yola temiz girmek gerekir. Her kim sahip olduğu şeylerden el çekerse temiz olur ve temizlikte huzura erer.
Bu dehlizde yol alabilmek için sahip olduklarından bir bir velisin. Her şeyden önce kendinden el çek, ondan sonra yola çıkmaya azmet.” İslam ve İran edebiyatında önemli bir yere sahip olan Feridüddin Attar’ın bu eseri, Doğu edebiyatında sıkça görülen yoğun sembolizm ve ağdalı üsluptan uzak olmasıyla farklı bir yere sahiptir. Attar’ın sade ve anlaşılır temsillerle berraklaştırdığı bu tasavvufi yolculuk ufuk açıcı bir tecrübe sunar okuyucuya.
