Çoğu eserde söze başlangıç anlatır içindeki hazineyi.
« Gün gelir.
Pinokyo yalan söylemeyi unutur. Keloğlan tüm engelleri aşıp kralın kızını almıştır. Akşehir gölü inancın ikliminde donmuş. Göle çalınan asırlık maya tutmuştur. Öpülmeyi bekleyen iyi yürekli kurbağalar gören gözler için aslında birer kuğudur. Ve kim bilir Ayşe yeniden tatile çıkar uzak ülkelerde çocuklar ağlamasın diye.
Bir telâş bir kaygı ile başlar tüm yolculuklar. Lâkin bu sefer koşar adımlarıma kilometre uykusuz gözlerime mimikleriyle neşe...
Yine sen uğurlarsın beni memleketime.
Çocuklara masal anlatmaktan asla vazgeçme derken
Vedanı muska yapıp asarım yüreğime.
Ey İstanbul bu vakitte yine kayıp yolcuların var mı?
Şimdi klâvyenin "Q" tuşuna değil; elif tuşuna basanlara selâm olsun!
Selâm olsun edasını sedasına değişmeyenlere...
Korkusuzca "kral çıplak" diyebilenlere Eyüp sabrında kurdu İbrahim cesaretinde ateşi; bağrına gül diye basanlara selâm olsun! » diyor yazar.
Mülkül gördüğü meseleleri kaleme alırken altını çizmeyi de ihmal etmiyor. Akıcı üslubu ile okunası düşünce yazıları Bu kez KaNeS yayınlarından okuyucu ile buluştu...
