Bu dünya büyük yer dediler ama içine bir türlü sığamadım, nefes alamadım, omuzumda olan yükleri bir ağaca yaslayıp beş dakika dinlenemedim, insanlardan gördüğüm ihanetleri unutamadım, yüreğimdeki çığlıkları bir türlü susturamadım, kendimi kimseye sevdiremedim. Ve biliyor musunuz, bunca fedakarlığıma rağmen, bunca kirli seven insanların içinde temiz sevdiğim halde sevilmedim. Bu, hayatta ne kadar temiz severseniz sevin değerinizi bilmezler. Temiz sevenleri kırarlar, onlara ihanet ederler, onlara yalan söylerler, onların değerini bilmezler. İşte bu yüzden temiz sevmenin ayıplandığı bu çağda yalnız kalmak şifadır, ödüldür.
Ümit Çelik