İldeki hastanenin acil servisine ulaşırken, vücudumdaki ağrılar ve sızılar devam ediyordu. Sanki bin parçaya bölünmüş gibi hissediyordum. Acilde bir sedye üzerinde beklerken, o kısacık an içinde vücudumda şaşırtıcı bir olay gerçekleşti. Ayak parmaklarımdan başlayarak ta kafatasımın en tepesine kadar, rahatsız edici derecede olmayan bir enerji akışını hissettim. Bu enerjiden sonra saniyeler içinde bedenimdeki bütün ağrılar, sızılar bir çırpıda yok oldu. Bu enerjiden hemen sonra tüm ağrılarımın sızılarımın geçmesi uzaylılarla ilgili şüphelerimi doğruluyordu. Yani gerçekten de uzaylılar ölmeme izin vermiyorlardı.
Doktorlar birkaç filmimi çekip beni müşahede odasına aldılar. Filmimde hiç kırık çıkık olmaması babamı, amcamı hem çok şaşırtmış hem de çok sevindirmişti. Dördüncü kattan düşüp te hiçbir kırığımın olmaması doktorları daha bir şaşırtmıştı.
