Kokusunu dahi almadığım anneme…
Görüyor musun beni?
Hissediyor musun acılarımı?
Ben hiçbir şey hissedemiyorum anne! Kokunu bilmiyorum; nasıl güldüğünü, en çok neyi sevdiğini de.
Sana dair bir şeyler bilmek istiyorum anne! Ama ben beni doğurmak isteyip istemediğini bile bilmiyorum.
Kızlar annelerinin kaderini yaşar derler, Nisan’da öyle miydi acaba? Aşk için savaşırken yitip gitmek için miydi onca çaba?
Aşk ile dünyaya gelmiş güzeller güzeli bir kız çocuğunun, aşk için verdiği savaşlarla dolu olacaktı hayatı.
Peki ya Nisan’ın yerinde olsan, sen ne yapardın? Nereye kadar devam ederdin, nerede vazgeçerdin?
“Aşk bitmesini hiç istemediğin fıstıklı çikolata gibidir. Bitse tadı damağında kalır; bitmese için yanar, susarsın.”
