Bir dev yürüyor zarif adımlarıyla Dağ taş ufalanıyor Bir dev bakıyor gözlerimin içine Kitaplardan inşa ettiği küçük kulübesinden Saçları kar beyazı Saçları yürek ayazı Bir dev susuyor karşımda Şair demeye korktuğum
Ki sana Yusuf`un gömleğini giydirdi gökler Sana elleri pamuktan melekler indi Ne verdiyse sana o güzel geldi Tılsımlı gök yedi kat binlerce mısra Doksan dokuz ezber ve yakıcı göz yaşı Ah o çığlıkları dağa çalsam dağ yarılır
Ah yine kapına varsam Aralasam perdeni usulca Karşında otursam yine Boş bir iskemleye Sen sussan yine Ben sussam Pencere duvar sussa |
O sükutun hazzında kalbimi yeniden bulsam