Bu kitap 1980-2015 dönemi Türk sinemasında intihar olgusunun egemen ideoloji perspektifinde nasıl yeniden inşa edildiğini , sosyo-psikolojik yaklaşım ve yorumsamacı yöntemle inceleme amacı taşımaktadır. İntihar olgusu çok perspektifli bir okuma gerektirdiğinden kitapta öncelikle intiharın tarihsel süreç içerisinde sosyoloji psikoloji felsefe ve din alanında nasıl bir değişim sergilediği aktarılmıştır. Daha sonra ise sosyolojik zeminde intihar olgusunu tartışabilmek amacıyla Türkiye’de yaşanan toplumsal travmalara ve sosyoloji alanında yapılan intihar konulu çalışmalara yer verilmiştir. Kitapta intiharın gerçek ve kurmaca dünyasındaki izleri sürülerek egemen ideolojinin medya ve edebi metinler aracılığıyla intihar söylemlerini yinelediği görülmüştür. Bu doğrultuda egemen ideolojinin bireyin yalnız psikolojik durumunu mercek altına alarak toplum içerisindeki sosyolojik konumunu görmezden geldiği tespit edilmiştir. Egemen ideolojinin aksine intiharın ancak sosyo-psikolojik eksende ele alınmasıyla bütüncül değerlendirmenin mümkün olabildiği belirtilmiştir. Elde edilen bilgi ve bulgulardan hareketle gerçek yaşam öykülerinden gazete haberinden ya da edebi metinlerden yola çıkılarak Türk sinemasında yeniden inşa edilen intihar konulu filmlerde karakterlerin filmsel ve zaman ve mekanda içinde bulunduğu sosyolojik koşullardan psikolojik olarak nasıl etkilendiği Türk sinemasında intiharın egemen ideoloji perspektifinde nasıl yinelendiği ve intihar eyleminin film metninin ardında saklanan sosyo-psikolojik gerçeklerin niteliği tartışılmıştır.
