1980 Askeri Faşist Darbesinden sonra kullanıma açılan Diyarbakır 5 Nolu Askeri Ceza ve Tutukevinde yaşananlar, Kürd toplumsal hafızasında unutulmaması ve sürekli canlı tutulması gereken uygulamalardır. Bu güne kadar bu vahşet merkezinde yaşananları anlatan bir düzine kadar anlaı, birkaç da edebi deneme yayınlandı. Ancak bu yazılıp yayınlananlar, burada yaşananları hakkıyla anlatabilmekten uzak kaldılar. Bazıları mensubu bulundukları gurubun çıkarlarını gözeterek arkadaş çevresini temize çıkarmaya, teslimiyet denilen dönemden ziyade, direniş döneminin kazanımlarını üstlenmeye ve buradan grup adına pay çıkarmaya yönelik bir çaba görünümündedir. Objektif olduğuna kuşku duymadığımız bazı çalışmalar da ne yazık ki yaşananların özünü vermeye, ruhunu anlatmaya yetmedi ve toplumsal hafızamıza mal olamadı. Ne yazık ki edebi denemeler de henüz toplumsal hafızamızda yer edinecek yetkinliğe ulaşabilmiş değil. Bu konuda daha çok roman, hikâye, şiir, deneme ve tiyatro eserlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Elinizdeki çalışma iki ana bölümden oluşmakla birlikte, yazarın konuya girmek için, yaptığı okumaları okura anlatma çabası da başlı başına bir bölüm teşkil etmekte ve okuyucunun dikkatini uzak ve yakın tarihe çevirmektedir. Tarih boyunca işkence ve haksızlıklara dikkat çeken yazar, kısa Kürdistan tarihi diyebileceğimiz bir direnişler, başkaldırılar tarihini de göz önüne sererken, vahşet boyutundaki kırımları da anımsatmaktadır.
