Devletlim! Evvela karşıma şu kainat kitabını açtın ve:
-Oku! dedin.
Ben acemi fakat çalışkan bir talebe gibi onu kelime kelime hecelemeğe başladım. Dostlarım buna şahittir. Bir kır çiçeğinde bir çiğ tanesinde bir incecik su şırıltısında zevkte tebessüümde hep senin parmak izlerini görerek hızlı hızlı okuyor ve yanımdakilere söylüyordum.
Fakat bunlara bu güzelliklere doymadan sahifeler karşımda dönüyor bütün telaşıma rağmen zahmette meşakatte göz yaşında ızdırapta gene senin dehana ve hünerine şahit oluyordum. İşte böylece de gece demiyor gündüz demiyor önüme ne gelirse okuyor okuyordum...
