Bak, her şey kırıldı.
Şurası çok kirlenmiş.
Lekeler de çıkmıyor.
Oysa okşamaya kıyamazlardı.
Hata ile mi olmuş?
Görmemişler mi?
Görmek istememişler mi?
O kelimeyi de artık kullanma!
`Değerden` bahsetme bana!
`Değerli idi!` deme!
Görüyorsun sen de,
Bütün o `değerli` diyenlerin,
`Değeri` nereye düşürdüğünü.
Ben istemedim ki!
`Birileri geldi.
Yüreğime acıyı,
Gözlerime de
Yaş koyup
Kaçtılar!`
Ben hep, `Yanlış giden bir şeyler var` derdim. Sanki yürürken duruyordum ve İnsanların yanımdan geçtiğini görüyordum. Yan yana değil de; Ters ters yürüyor gibiydik. Yakın olan insanlar, Dokunacak kadar yakınken, Aslında çok uzakta olduklarını hissediyordum. `Kendi yüzü ile yüzleşemiyor insan. Hep bir yedek yüz bulunuyor bir tarafta. Ne kadar yüzsüz olmuş? Ne kadar sahte olmuş insan? Takıyor bak yine, o sahte yüzleri yüzüne.`
