Samuel Beckett’in “Facia” başlıklı yapıtı, tiyatro için yazılmış ve bir anlam katmanında sunduğu piyes, klasik bir mitle yapılan davranışçı bir deney gibidir. Beckett'in benimsediği üslup, geleneksel bir tiyatro oyunundan ziyade, soyut ve interaktif olması nedeniyle nispeten minimaldir. Beckett'in sanatı geleneksel beklentilerden ve geleneksel gözlemlerden kaçışta bulur. Anlamsız ve saçma görünen şeyin, insan bilinç deneyiminin (özne olarak) bilinçsiz bir doğa ve beden (nesne olarak) tarafından tuzağa düşürüldüğü bir evrende mümkün olan tek anlam olduğu gösterilmiştir.
Samuel Beckett nezdinde; “Kahkaha, dünyadaki saçmalığa karşı bir zaferdir ve kendini inkâr, kendini olumlamadır.”
Beckett’in oyunları bu tür paradokslardan yapılmıştır.
Kitabı, Büşra Kuru dilimize aktardı.
