Keloğlan, Türk masal anlatı geleneği içerisinde olumlu ve olumsuz özelikleriyle halkı temsil eden sevimli bir tiptir. Başlıca özellikleri; dürüstlüğü, mertliği, cesareti, yardımseverliği, cömertliği ve kurnazlığıdır. Yoksul bir karı-kocanın veya yoksul bir kadının oğlu olarak anlatılan Keloğlan, masalların başında beceriksiz, tembel biri gibi bir izlenim sergilerken olayların gelişmesiyle kurnaz, cesur ve becerikli olduğu ortaya çıkar; yaşından ve boyundan umulmadık şekilde zorlukların üstesinden gelir.
***
Keloğlan, çocukları güldürürken, düşündürür de... Masalların sonunda çoğunlukla padişahın kızıyla evlenir. Saraya yerleşir, anasını da mutlaka yanına alır, mutlu mesut yaşarlar. Gökten üç elma düştü; biri Keloğlan’ın, biri masalı okuyanın, diğeri tüm insanların başına...
