Tiyatro sanatının ülkemizde tanınıp sevilmesinde gezici tiyatroların rolü inkâr edilemez. Bu sebeple pek çok yazarımıza da ilham kaynağı olmuştur. Nitekim Sait Faik de Kumpanya adlı hikâyesinde bir yandan tiyatronun müdürü ve jönünü karşı karşıya getiren ve ilginç bir finalle sona eren aşk hikâyesini konu ederken bir yandan da Türk tiyatrosunun sıkıntılarını önümüze serer: tiyatronun toplumda itibarlı bir meslek olarak görülmemesi, oyunculuktan gelen tiyatrocuların işin finansmanı konusunda başarılı olamaması, devletin güzel sanatları himaye etmemesi, seyirci kültürünün oluşmaması… Her şeye rağmen “sahne tozunu yutanlar”ın vazgeçemediği bir âlem tiyatro.
Emekli Miralay Rıza Bey ve oğlu Necmi arasındaki fikir ayrılığının kökü epey derinlerde: İnsanın sırf insan olduğu için sevildiği ve değer verildiği bir dünyanın eksikliği vicdan sahipleri için tam bir Kriz. Tam da bu sebeple Necmi kendisini bu dünya içerisinde anlamlandıramadığı için avareliği seçiyor. Bakalım Cibali Yokuşu’ndaki kız onun anlam arayışına son verebilecek mi?
Gauthar Cambazhanesi’ndeki trapezci kız, İsolde, “sevilmek için yaratılmışların en güzeli”. Aynı kıza âşık iki sıkı arkadaş: Georges ve Hristo. Peki, İsolde tercihini yaptığında ne olacak?..
