Özlem Bıçakçı, 80’li yılların sonunda ‘skolyoz’ ile tanıştı. Kontroller sonrasında uzun bir tedavi süreci başladı. Aylar süren hastane serüvenini birçok tehlikeli ameliyat izledi. Hastanede geçen günler zorlu olduğu kadar, trajikomik olaylara da kapı araladı. Bıçakçı, birçok kişinin umutsuzluğa kapıldığı anda dahi umutluydu ve etrafına da umut vermeye devam etti.
Hastanede geçen günlerden arta kalanlar ve yazarın çocukluğuna varan şiirsel anlatısı bu kitapta vücut buldu.
“Evet, hastamız ‘İdiopatik Adölesan Skolyoz’ hastası olup, her zaman olduğu gibi burada da farkını ortaya koyarak tam üç kez ameliyat oluyor ve her ameliyatında hapiste gün sayanların duvara attığı çentikler gibi, sırtına bir çentik daha atılıyor.”
(ARKA KAPAKTAN)
