Tanzimat sonrası edebiyatımızda, Servet-i Fünuncular sayesinde edebiyat gelişmiş ve onların etkisi sonraki nesillere de yayılmıştır.
II. Meşrutiyet sonrası dönemdeyse iyi yazar ve düşünürlerden oluşan bir edebiyatçı kadro vardır. Bu yazarların her biri, bir devri peşinden sürükleyecek güçlü şahsiyetlerdir: Ziya Gökalp, Mehmet Akif, Ömer Seyfettin, Ahmet Haşim, Yahya Kemal ve Halide Edib hepsi edebiyatımızın zirve şahsiyetleridir.
Bu dönemin önemli konusu savaştır. Hem cephede hem de cephe gerisindeki yıkıntılar edebiyatçılarımızın işledikleri en önde gelen konudur. Kitaba ad olan Savaş ve Edebiyat bu devrenin belirleyici özellikleridir: Savaş millî birliği şart koştuğu gibi ister istemez öğretici, kahramanlığın övgüsü olan yazıları da ister. Bunlar o günlerin ihtiyacına cevap verse de bir süre sonra güzel sanatlardan olan edebiyat, güzellik şartından uzak metinleri alanından atar. İşte bu dönemde iki büyük şairimiz Ahmet Haşim ve Yahya Kemal, benimsedikleri şiir anlayışından hiç feragat etmeden, o günlerin duygu ve anlayışını sonraki nesillere aktarabilmişlerdir.
İnci Enginün’ün makalelerini derlediğimiz serinin bu cildinde, II. Meşrutiyet’ten Mütareke’ye kadarki dönemin önemli şahısları hakkında yazılmış ve dönemin özelliklerini inceleyen makaleler toplanmıştır.
