“Mustafa Kemal'i masasında ayakta çalışırken görürüz. Odada yalnızdır. Kamera yavaşça Mustafa Kemal'e doğru yaklaşırken o, bir haritayı incelemektedir. Kamera hareketi boyunca Halide Edip'i (dış ses) duyarız.
HALİDE EDİP'İN SESİ
Gecenin en karanlık ve ebedi göründüğü an, gün ışığının en yakın olduğu zamandır!
Kamera hareketinin bitmesi ile Mustafa Kemal masasından ayrılıp pencereye yönelir ve camdan dışarı, dalgalanmakta olan Türk bayrağına doğru bakar. Kamera Mustafa Kemal'in gözlerine doğru yaklaşmakta iken perde kararır ve jenerik.”
O gün İstanbul işgal altında. Kirli çizmeler dolaşıyor caddelerinde. Güneş bu karanlığın içine doğmak istemiyor. Güneşin her zamanki gibi doğması için Fenerbahçeliler, Kurbağalıdere kenarında kulüp binasının önündeki iskeleye yanaşan motorlarla Anadolu’ya silah kaçırıyorlar. Hem bu yüzden hem de işgal kuvvetlerinin takımlarını peş peşe yendikleri için özel bir nefret var üzerlerinde. Sahada cezalandırmak istenen Fenerbahçe, üstün başarılı sportif mücadele sonucunda alınan Harington Kupasıyla, taraflı tarafsız herkesin gönlünde taht kurmuş, Türk istiklalinin ateşleyicilerinden olmuştur.
Bu başarıyı ve gururu anlatan Ya İstiklal Ya Ölüm halkımıza, bu sporcularımızın ve askerlerimizin aziz anısına bir armağan.
