Mükemmel biri olmadım hiçbir zaman. Harika ya da dört dörtlük
biri de olmaya çalışmadım. Güzel bir hayatım da olmadı. Çok şey kaybettim. Çoğu geçe
ağladım, çaresiz kaldığım çok zaman oldu. İnsanlarla anlaşamadım. Hep kendime ait küçük
bir dünyam vardı. Sorunlarımı anlata bilecek kadar kimseyi yakın hissetmedim kendim e.
Ama hep inandım. Sonra kabullendim ne yaparsan yapayım gerçeğimden kaçamazdım.
Mükemmel olamam belki ama başarılı ola bilirdim. Ve elimden gelenin en iyisini yaptım.
Elimden gelen en iyi şey mükemmel olmak zorunda değildi.