Hakikat'in 'hatırı'ndan söz etmek düşüncenin mahremine girmektir. Mahreme girmeli mi?
Düşünce kendi hatırından başkasını gözetmezse de bu çoğu kere düşünenlerin düşünmekten düştükleri güçsüzlüğe bağlan-
mıştır. Düşünen kişi bir nedenle düşmüş kişidir. O artık mahremini düşmekle düşünmekle ahbaba da ağyara da açmıştır.
Oysa belki en çok saklamak isteyendi o. Bu şu demeye de bir yol açar: Düşünen mahremini ağyara gizleyecek düşünme bi-
çimini bulmalıdır. Bu sayede belki düşüncenin mahremine girilebilse bile düşüneninkine girilemez o istemedikçe. Ahbaplar
içinse hukuk daha başkadır.
