Türkiye’nin eğitim sisteminde imam hatip okulları her dönem tartışma konusu olmayı başarmıştır. Bir kesimin çok şey beklediği, bir diğer kesimin açılmalarına karşı çıktığı imam hatip okulları özellikle son yıllarda okul sayısı anlamında yüzdeliğini arttırmıştır. Buna karşılık olarak öğrenci sayısında ise düşüş yaşamaktadır. Bu bile başlı başına bir tartışma konusu olmaktadır. Din görevlisi yetiştirme amacı ile açılan bu okullarda mezun olan öğrencilerin sadece %15 inin din görevlisi olmayı tercih ettiği, geri kalan öğrencilerin diğer tüm alanlarda kendilerini gösterdiği görülmektedir. Özellikle son yıllarda ülkenin üst düzey bürokratlarının bu okullardan mezun olanlardan olduğu hatta bu anlamda imam hatip okullarının bir etiket haline geldiği görülmektedir. Bu da ülkedeki laik kesimi tedirgin etmektedir. Diğer taraftan, muhafazakâr dindar kesim imam hatip okullarını, öğrencilerin eğitimlerine devam ederken Allah ve din ile ilgili de bilgi edinebilecekleri kurumlar olarak gördükleri için desteklemektedir. Bu kitapta imam hatip okullarında okuyan öğrencilerin Allah ve din ile ilgili düşünceler, bilgilerinin ne kadarını okulda aldıkları ve okulun bu anlamda onlara neler kattığı ile ilgili araştırma sonuçları bulunmaktadır.
