“Daha dün pazar yerinde gezinen filozoflar gördüm. Kafalarını sepetlere koymuşlar: “Bilgelik! Satılık bilgelik var!” diye bağırıyorlardı. Zavallılar! Kalplerini beslemek için kafalarını satmak zorundalar.
Filozofun biri, bir çöpçüye şöyle demiş: “Sana çok üzülüyorum. Çok zor ve pis bir işin var.” Çöpçü de şöyle yanıt vermiş: “Teşekkür ederim efendim. Peki, siz ne işle uğraşıyorsunuz?”
Filozof: “Ben, insanların düşünceleri, eylemleri ve arzuları üzerine kafa yorarım.” O zaman çöpçü süpürmeye devam etmiş ve gülümseyerek şöyle söylemiş: “Ben de, size üzüldüm şimdi.”
* * *
Halil Cibran’ın küçük kâğıt parçalarına karaladığı aforizma ve mesellerden oluşan bu eser, bir yanıyla da yazarın “otoportresi”ni yansıtır. Cibran’ın, eserlerindeki felsefi bakış, evrensel mesajlar günümüze dek etkisini sürdürmüştür. Dil, din, ırk gözetmeksizin insanı kucaklamayı başaran yazar düşünen ve üreten insanların yüreğine dokunmuştur.
