Nocilla Laboratuvarı, çağdaş İspanyol edebiyatında bir dönüm noktası olarak adlandırılan Nocilla Projesi’nin üçüncü kitabıdır.
Tayland’da geçirdiği motosiklet kazası sonrası, Agustin Fernández Mallo dört hafta boyunca hastanede yatalak kalır ve Nocilla Projesi’ni yazma fırsatı bulur. Nocilla Laboratuvarı, üçlemenin doğuş hikâyesini bir iç monologla anlatarak başlar. Mallo, bundan yedi yıl sonra, kız arkadaşıyla birlikte Sardunya’ya gittiğinde, kır turizmi alanına dönüştürülmüş eski bir cezaevine rastlar. Bu noktadan sonra yazarın sesi kaybolur ve yerini, cezaevindeki bazı karakterler hakkında bir dizi çizim, eskiz ve alıntının eşlik ettiği parçalı bir anlatıma bırakır. Adolfo Bioy Casares’in Morel’in Buluşu kitabını anımsatan, ıssız bir otelde, gerilim dolu bir keşif hikâyesi ortaya çıkar. Garcia Márquez, Wittgenstein ve Duras’ya övgülerin yanı sıra, hem ironik hem mesafeli, post-şiirsel parıltılar ve çeşitli etimolojilerden oluşan Nocilla Laboratuvarı, bir çizgi roman şeklini alarak Enrique Vila-Matas ile yazar arasında bir petrol platformundaki karşılaşmaya tanıklık eder.
Nocilla Laboratuvarı otokurgudan korku hikâyesine ve grafik romana kadar, yirmi birinci yüzyılın en cüretkâr edebi deneylerinden biri.
ÖVGÜLER
“Agustin Fernández Mallo, bir bilim insanının araçları ve bir şairin sezgisiyle, kütüphanelerden çöplüklere, gerçek şehirlerden sanal dünyalara, görsel-işitsel arşivlerden kişisel anılara kadar herhangi bir yerde bulduğu her çeşit malzemeyi inceliyor ve bu parçaları bir araya getirerek, yalnızca rüyaların, mantıksızlığın ve kazaların eseri olabilecek kolajlar meydana getiriyor.”
— Jorge Carrión, 4Columns
“Kimi zaman şaşırtıcı, hatta anlaşılmaz, ama derin ve zengin. Cortázar hayranları –ve Borges tutkunları– için biçilmiş kaftan.”
— Kirkus Reviews
“Nocilla Laboratuvar’ını okumak, keyifli olduğu kadar zorlayıcı bir deneyim; biçimler ve türler arasında en beklenmedik yollara sapan zihinsel bir egzersiz. Agustín Fernández Mallo’nun ustalıkla birleştirdiği farklı katmanlar, bu yolculuğa çıkan herkes için unutulmaz bir edebi deneyime dönüşüyor.”
— Laila Obeidat, The London Magazine
“Nocilla Üçlemesi, biçimin sınırlarını zorlayan üç roman gibi düşünülebilir; iç içe geçmiş çok yönlü anlatılar: hepsi olağanüstü bir hayal gücüne sahip, hepsi bir ölçüde çılgın, hepsi bilimsel, teorik ve edebi alıntılarla metodik bir şekilde bölünmüş.”
— Kevin Breathnach, London Review of Books
“Farklı türleri ve anlatım biçimlerini etkileyici, çok katmanlı bir hikâyede bir araya getiren Nocilla Laboratuvarı, sadece ilginç bir edebi deney değil, aynı zamanda okurun zihninde uzun süre yankı bulacak eşsiz bir yapıt.”
“Romanın yaşadığımız çağı yansıtabileceğini tartışmanın bir anlamı hâlâ var mı? Artık bu soru geride kaldı. İşte karşımızda, bunu kanıtlayan bir roman.”
