İstisnalar dışında dünyanın bütün kadınları doğurgandır. Her çiçek sarardığında bir tohum bıraktığı gibi arkasında, her kadın da başka bir kadın dünyaya getirerek tohumlar bırakacaktır insanlığın yüreğine. Bir yaşam ortaklığı bu; büyümek için dünya ortaklığının... Sözün özü şu; doğduğu andan itibaren adım adım yokluğa giderken, bir varlık bırakmak ardı sıra...
***
Bize sorulmadan, fikrimiz alınmadan destursuzca başka birinin hayatıyla hayatımızı birleştiriyorlar. Daha kendimizi tanımadan, bilmeden, başka birini buluyoruz hayatımızda. Varlığımızın bile farkında olmadan ömür tüketiyor; tükenerek var olmaya çalışıyoruz. Bu hayatta var olmak ister misin, sorusu da kimselere sorulmuyor! Sonra da “kader” deyip oturuyorlar kerevete. Onlar ermiş mi oluyor muradına?
