|
Güz Gecesi Ağıtı, Kemal Gündüzalp’in yayımlanan onuncu şiir kitabı. Başlangıçtan beri bütün şiirlerinde olduğu gibi içli, lirik ve son derece duyarlı ama yine de gerçekçi şiirlerden oluşuyor bu kitap. Doğal olarak şiirlerdeki “ben” salt birey değil, toplumsal bireydir.
Kitaptaki şiirlerin tümü 2005 yılı içinde ve büyük bölümü ozanın doğduğu kendi coğrafyasının ses özelliklerini taşıyor gibidir. Buradan çıkarak, yerelden evrensele uzanıyor. Şiirler daha duru, ancak yine de biçimden çok öze dayalı şiirler. Bu nedenle olsa gerek, zaten ozan da “biçimlere sığmıyor hayat” diyor.
Güz Gecesi Ağıtı, bir bakıma ozanın fazlalıklardan arınmış, olgunluk dönemi şiirleri. Daha az sözle daha çok şey anlatmaya çalışıyor. Hayatın biçimleri aştığını gösteren şiirler, okuyanları yeni duyarlılıklara doğru sürüklüyor.
Belki de aşk kendini bilmeden geçti oralardan Gözlerinde hâlâ eskimemiş ince gülümsemeler İncecikti Kan yine akıyordu, beden dirilirken Ah elim Nasıl yoksul düştün sallamasızlıklarda Ne mendil, ne günlük söyleyişler kaldı Herkes kendi içine bakmalıydı o anda Ben ona, o bana... Ölseydik sonra orada. |
